مقایسه نتایج به‌دست آمده از اِعمال روش AN-EUL روی داده‏های مغناطیسی، داده‏های مغناطیسی منتقل شده به قطب و داده‏های شبه‌گرانی

روش AN-EUL روشی خودکار برای برآورد هم‌زمان عمق، اندیس ساختاری(Structural Index) و مکان منبع‏های مغناطیسی است. اندیس ساختاری شکل کلی منبع را برآورد می‏کند. اساس این روش ترکیب روش‏های سیگنال تحلیلی و واهمامیخت اویلر(Euler Deconvolution) است. در این روش از جای‌گذاری مشتق‏های مرتبه‏ گوناگون معادله اویلر در معادله سیگنال تحلیلی میدان پتانسیل، روابطی کلی برای محاسبه عمق و اندیس ساختاری منبع در محل منبع به‌دست می‏آید. در این روش محل منبع با استفاده از محل مقدار بیشنه دامنه سیگنال تحلیلی(AAS0) برآورد می‏شود. یکی از ویژگی‏های اساسی سیگنال تحلیلی این است که شکل منحنی دامنه آن و محل مقدار بیشینه دامنه برای منبع‏های دو بعدی، مانند دایک و استوانه افقی با گسترش طولی بی‏نهایت مستقل از جهت مغناطیس شوندگی است و مقدار بیشینه دامنه همواره بر روی منبع قرار می‏گیرد. برای این نوع ساختارها شکل دامنه سیگنال تحلیلی متقارن است. اما برای منبع‏های سه‌‌بعدی، مانند منبع‏‏های کروی شکل، به دلیل بستگی شکل منحنی دامنه سیگنال تحلیلی به جهت مغناطیس‏شوندگی، شکل منحنی دامنه سیگنال تحلیلی نامتقارن است و مقدار بیشینه دامنه سیگنال تحلیلی دقیقاً روی منبع قرار نمی‌گیرد. بنابراین برآورد مکان منبع با استفاده از محل مقدار بیشینه دامنه سیگنال تحلیلی دارای خطا است که به نوبه خود منجر به خطای محاسبه عمق و اندیس ساختاری منبع می‏شود. با به‏کار بردن فیلتر انتقال به قطب (Reduction to the pole) و تبدیل شبه‌گرانی (Pseudo gravity transform) برای داده‏های مغناطیسی و به‏دست آوردن داده‏های مغناطیسی منتقل شده به قطب و داده‏های شبه‏گرانی و سپس استفاده از روش AN-EUL برآورد مکان براساس مقدار بیشنه دامنه سیگنال تحلیلی و در نتیجه محاسبه عمق و اندیس ساختاری منبع با دقت بیشتری صورت می‏گیرد. در این مقاله برای مقایسه دقت نتایج به‏دست آمده از داده‏های مغناطیسی، داده‏های مغناطیسی منتقل شده به قطب و داده‏های شبه‏گرانی، روش AN-EUL برای داده‏های مصنوعی تولید شده با مدل کره به‏کار رفته است. به همین منظور با استفاده از مدل‏سازی به روش پیشرو، برای مدل مصنوعی کره مغناطیسی با پارامترهای معین، داده‏ مصنوعی مغناطیسی تولید می‏شود. سپس با استفاده از فیلترهای انتقال به قطب و تبدیل شبه گرانی، داده‏های منتقل شده به قطب و داده‏های شبه گرانی برای این داده‏های مغناطیسی مصنوعی محاسبه می‏شود. در مرحله بغد روش AN-EUL برای این داده‏ها به‏کار برده می‏شود و جواب‏های بدست آمده با هم مقایسه می‏شوند. نتایج  بدست آمده از سه نوع داده‏ متفاوت برای این مدل نشان می‏‏دهدکه دقت روش برای داده‏های منتقل شده به قطب و داده‏های شبه‏گرانی در مقایسه با داده‏های مغناطیسی اولیه بیشتر است. در نهایت این شیوه برای داده‏های مغناطیسی واقعی نیز به‏کار رفته است. برای این داده‏های مغناطیسی واقعی نیز همانند داده‏های مصنوعی، با استفاده از فیلترهای انتقال به قطب و تبدیل شبه‏گرانی، بی‌هنجاری منتقل شده به قطب و بی‌هنجاری شبه‏گرانی محاسبه شده و روش AN-EUL برای این داده‏ها به‏کار برده می‏شود. نتایج بدست آمده برای داده‏های واقعی نشان می‏دهد که مقادیر محاسبه شده از داده‏های منتقل شده به قطب و داده‏های شبه‏گرانی، در مقایسه با مقادیر به‏دست آمده از داده‏های مغناطیسی اولیه، با هم اختلاف کمتری دارند. تمام مراحل محاسباتی این روش با استفاده از برنامه نویسی رایانه‏ای توسط مولفان درمحیط مطلب صورت گرفته است.